عملکرد اصلی بیمه عمر چیست؟

بیمه عمر سه مؤلفه اصلی دارد که عبارتند از:

۱- مستمری فوت : این مستمری پولی است که شرکت بیمه پرداخت آن به ذی نفعان بیمه کننده را به محض فوت وی تضمین می‌کند. فرد بیمه شده میزان مستمری فوت مطلوب خود را بر اساس نیازهای برآورد شده آتی ورثه خود انتخاب می‌کند. شرکت بیمه تعیین می‌کند که آیا سود قابل بیمه وجود خواهد داشت یا آیا بر اساس الزامات تعهد شده شرکت، بیمه شونده صلاحیت پوشش را دارد یا خیر.

۲- حق بیمه : پرداخت هایی هستند که بر اساس آمار کارشناس بیمه تعیین می‌شوند. بیمه گر هزینه بیمه یا میزان مورد نیاز برای پوشش دادن هزینه‌های فوت، شهریه‌های اجرایی و شهریه‌های مراقبتی دیگر را تعیین خواهد نمود. عوامل دیگری که بر حق بیمه اثر می‌گذارند، عبارتند از سن بیمه شونده، سابقه پزشکی، خطرات شغلی و خطر گرایش شخصی. بیمه کننده نسبت به پرداخت مستمری فوت متعهد باقی خواهد ماند، اگر حق بیمه پرداخت شود. برای بیمه‌های دائمی‌یا کامل، میزان حق بیمه شامل هزینه بیمه و میزان ارزش نقدی می‌شود.

۳- ارزش نقدی بیمه دائمی‌ یا کامل : مؤلفه ای است که دو هدف را محقق می‌سازد. این یک حساب پس انداز است که دارنده بیمه می‌تواند در حین دوران زندگی بیمه شده استفاده نماید و پول نقد به صورت مالیات انتقالی به دوره های بعدی در آن جمع ‌شود. برخی از بیمه‌ها ممکن است بسته به استفاده ی پول برداشت شده، محدودیت هایی در خصوص برداشت اعمال نمایند. هدف دوم ارزش نقدی، تسویه هزینه افزایشی یا ارائه بیمه است زمانی که بیمه شده مسن تر می‌شود.

الحاقیه‌های بیمه عمر

بسیاری از شرکت‌های بیمه گزینه هایی را برای سفارشی سازی بیمه به بیمه شوندگان ارائه می‌کنند تا متناسب با نیازهای شخصی خود بیمه را انتخاب نمایند. الحاقیه‌ها رایج ترین روش برای آن است که بیمه کننده طرح بیمه خود را اصلاح نماید. الحاقیه‌های زیادی وجود دارد اما میزان و نوع آن به ارائه دهنده بیمه بستگی دارد. این الحاقیه‌ها عبارتند از:

·       الحاقیه مستمری فوت در اثر تصادف

·       الحاقیه انصراف از حق بیمه در صورت معلول شدن یا ناتوانی در کار کردن

·       الحاقیه درآمد معلولیت که ماهانه پرداخت می شود

·       الحاقیه مستمری فوت تسریع شده به محض تشخیص بیماری لاعلاج