بیمه نامه هایی که میان بیمه گران و بیمه گذاران منعقد می گردد باید بر مبنای قوانین باشد که اعتبار داشته باشد. به همین دلیل برای حرفه بیمه، اصولی تعریف شده است که این اصول در رابطه دو طرفه بیمه گر و بیمه گذار تاثیر دارد و سبب می شود که راه های تخلف توسط هر دو طرف بسته شود. در این صورت هر دو طرف به همدیگر اعتماد می کنند. در این مقاله، اصل دیگر بیمه را بررسی می کنیم.
اصل داوری چه کاربردی دارد
زمانی که اختلافی میان طرفین بیمه گر و بیمه گذار صورت می گیرد، در ابتدا ترجیح می دهند خودشان این اختلاف را حل نموده و با یکدیگر سازش کنند و حل اختلاف بدون مطرح شدن آن در دادگاه از نظر بیمه گر اهمیت بیشتری دارد زیرا:
۱- اگر شکایت به دادگاه برسد باعث می شود که اعتبار شرکت بیمه گر زیر سوال برود در نتیجه بیمه گذارن دیگر کمتر به این شرکت اعتماد می کنند.
۲- از طرف دیگر رسیدگی به شکایت در دادگاه زمان بر است به همین دلیل اگر اختلاف میان بیمه گر و بیمه گذار به صورت توافقی قابل حل است، بهتر است از همین روش استفاده کنند.
اما اگر با این وجود امکان برقراری سازش میان دو طرف وجود نداشت و طرفین نتوانستند اختلافات را حل کنند، کار باید به داوری سپرده شود. مزیت های داوری عبارتند ز:
۱- داوری نیازی به تشریفات اداری ندارد و در نتیجه زیاد زمان بر نیست.
۲- از آنجایی که مراتب اداری برای داوری نیاز نیست لذا کم هزینه تر خواهد بود.
۳- داوران افرادی هستند که در زمینه بیمه تخصص دارند و در نتیجه اختلاف میان بیمه گر و بیمه گذار را می توانند از جنبه های مختف بررسی و داوری نمایند.
۴- اگر بیمه گر و بیمه گذار با هم توافق کنند، می توانند یک داور را برای حل اختلاف انتخاب نمایند ولی در صورت عدم توافق، هر کدام از طرفی می توانند یک داور با تجربه را برای خود انتخاب کنند.
۵- اگر هر کدام از طرفین یک داور را برای خود انتخاب کنند و در نهایت پس از داوری، دو داور با هم به توافق نرسند، لذا باید فردی به عنوان سر داور انتخاب شده و داوران موضوع را به او بسپارند تا رای نهایی را صادر کند.
در زمانی که اختلاف طرفین به داورها سپرده شود، باید حق الزحمه هر داور توسط طرفی که او را انتخاب نموده، پرداخت شود و حق الزحمه سر داور باید بین طرفین بیمه گر و بیمه گذار تقسیم شود.
