در زمانی که بیمه گذار قصد دارد که اموال خود را بیمه نماید باید در اولین اقدام، به تحقیق در مورد بیمه مورد نظر بپردازد که این کار را می تواند یا با تحقیق در سایت های اینترنتی انجام دهد و یا این که حضورا به شرکت های بیمه مراجعه کند. مهمترین نکته ای که بیمه گذار باید به آن توجه داشته باشد این است که در مورد حق بیمه که باید پرداخت کند، اطلاعات کافی داشته باشد.
حق بیمه، مبلغی است که بیمه گذار در ازای بیمه نمودن اموال خود باید پرداخت کند تا در زمان بروز خسارت، بیمه گر، خسارت وارد شده را جبران کند. مهمترین فاکتور در تعیین حق بیمه، ارزش مورد بیمه شده است برای مثال اگر شما قصد دارید که ماشین خود را بیمه کنید، بیمه گر خق بیمه را براساس ارزش واقعی ماشین تعیین می کند. از طرف دیگر، ارزش واقعی مورد بیمه شده در تعیین میزان جبران خسارت توسط بیمه گر هم نقش مهمی دارد. به همین دلیل در زمان ارائه اطلاعات توسط بیمه گذار به بیمه گر، باید اطلاعات دقیق در مورد سرمایه یا کالای بیمه شده ارائه شود تا بعدا مشکلی بین بیمه گر و بیمه گذار پیش نیاید.
در بیمه نمودن یک مورد، بهترین حالت این است که ارزش اعلام شده سرمایه با ارزش واقعی ، مساوی باشد. ولی در این میان دو حالت اشتباه نیز رخ می دهد:
۱- کم بیمه گی
کم بیمه گی به معنی این است که بیمه گذار، ارزش کالای خود را کمتر از ارزش واقعی آن اعلام می کند در نتیجه در زمان بروز خسارت، بیمه گر براساس قانون قاعده نسبی سرمایه، میزان هزینه جبران خسارت را براساس همان ارزش بیان شده در قرارداد تعیین می کند. بنابراین در کم بیمه گر، بیمه گذار ضرر می کند
۲- اضافه بیمه گی
حالت دوم این است که بیمه گذار، در قرارداد، ارزش سرمایه خود را بیشتر از ارزش واقعی اعلام نماید. در این صورت در زمان بروز خسارت اگر بیمه گر متوجه شود که بیمه گذار به صورت عمدی قیمت را بیشتر بیان کرده است، قرارداد را فسخ می کند و حق بیمه های پرداخت شده را به وی عودت نمی دهد ولی اگر متوجه شود که عمدی در کار نبوده، لذا بدون توجه به قیمت بیان شده در قرارداد، قیمت واقعی سرمایه را ارزیابی نموده و خسارت را براساس میزان قیمت واقعی سرمایه جبران می کند.
